Η αίτηση «προστασίας» προς την Αγγλία.

Στις αρχές του καλοκαιριού του 1825 οι Έλληνες βρίσκονταν σε απελπισία, λόγω των αλλεπάλληλων επιτυχιών του Ιμπραήμ έναντι των ελληνικών στρατευμάτων. Προς τα τέλη Ιουλίου, ο αγωνιστής Χριστόφορος Ζαχαριάδης μετέβη από τη Ζάκυνθο στα Λαγκάδια, όπου συνάντησε τους αρχηγούς των Πελοποννησίων, και τους προσκόμισε ένα σχέδιο πράξης, με την οποία οι Έλληνες ανέθεταν «την παρακαταθήκην της ελευθερίας, εθνικής ανεξαρτησίας και της πολιτικής υπάρξεως» του έθνους «εις την απόλυτον υπεράσπισιν της Μεγάλης Βρετανίας». Το σχέδιο αυτό είχε συζητηθεί και παλαιότερα από τους Πελοποννήσιους, αλλά δεν είχε υπογραφεί. Στην παρούσα όμως κατάσταση, οι αρχηγοί (Θ. Κολοκοτρώνης, Α. Μιαούλης, Α. Ζαΐμης κ.ά.) θεώρησαν ως μόνη σανίδα σωτηρίας την εξωτερική βοήθεια, γι αυτό και υπέγραψαν το έγγραφο στις 24 Ιουλίου. Την αίτηση προστασίας επίσης ενέκριναν και υπέγραψαν στις 24 Ιουλίου οι βουλευτές και όλα σχεδόν τα μέλη του εκτελεστικού. Ωστόσο, η βρετανική κυβέρνηση αρνήθηκε την προσφορά, καθώς σε αντίθετη περίπτωση θα δημιουργούσε μεγάλη αναστάτωση στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή.