Οι κυρίαρχες τάξεις της Χίου, που διέπρεπαν στο εμπόριο, ήταν ιδιαίτερα προνομιούχες, και γι' αυτό δίσταζαν να συμμετάσχουν στον ξεσηκωμό. Στις 10 Μαρτίου όμως, αποβιβάστηκαν στη Χίο επαναστατικές δυνάμεις υπό τους Αντώνιο Μπουρνιά και Λυκούργο Λογοθέτη, οι οποίοι κατάφεραν να ξεσηκώσουν τους ντόπιους (κυρίως τους κατοίκους της υπαίθρου). Ο Σουλτάνος εξοργίστηκε με την «αχαριστία» των Χιωτών, στους οποίους είχε παραχωρήσει πολλά προνόμια. Στις 30 Μαρτίου 1822, ο τουρκικός στόλος με επικεφαλής τον Καρά Αλή έφθασε στη Χίο. Μετά από έντονο βομβαρδισμό, αποβιβάστηκαν στο νησί 7.000 άνδρες. Η κακοσχεδιασμένη ελληνική εξέγερση κατεστάλη με ευκολία, καθώς ο Λογοθέτης και οι Σάμιοι εγκατέλειψαν το νησί. Ακολούθησε πυρπόληση όλου του νησιού και τρομερές σφαγές. Δεκάδες χιλιάδες Χριστιανοί σφαγιάστηκαν και αιχμαλωτίστηκαν. Το γεγονός συγκλόνισε την ευρωπαϊκή ήπειρο.