Η Έξοδος του Μεσολογγίου

Ύστερα από έναν χρόνο πολιορκίας, και έξι ιδιαίτερα σκληρούς μήνες για τους πολιορκημένους, το Μεσολόγγι δεν αντέχει άλλο. Το Βασιλάδι, το Αιτωλικό και ο Ντολμάς έχουν πέσει, και η κατάσταση στο εσωτερικό χειροτερεύει. Οι Μεσολογγίτες αρνούνται την παράδοση και περιμένουν μέχρι και την τελευταία στιγμή τον στόλο. Η ψυχική όμως και η σωματική κούραση, η έλλειψη τροφίμων, η απερίγραπτη πείνα και η καθυστέρηση του στόλου, φέρνουν τους Μεσολογγίτες στα όριά τους. Στις 10 Απριλίου αποφασίζεται να γίνει έξοδος. Οι Μεσολογγίτες οργανώνονται σε τρεις ομάδες με αρχηγούς τους Μακρή, Νότη Μπότσαρη, Ρατζηκότσικα και Μήτρο Ντεληγιώργη, ενώ έχουν κανονίσει με το στρατόπεδο της Δερβέκιστας να δημιουργηθεί αντιπερισπασμός στους Τούρκους. Το σχέδιό τους όμως αποκαλύπτεται και οι πολιορκητές δεν αιφνιδιάζονται. Η έξοδος συντρίβεται, και αυτοί που σώζονται είναι ελάχιστοι, ενώ τα περισσότερα γυναικόπαιδα συλλαμβάνονται και πωλούνται ως σκλάβες/οι. Η έξοδος του Μεσολογγίου αποτελεί μια κρίσιμη στιγμή στην ιστορία της Επανάστασης, όχι μόνο εξαιτίας της ήττας των Ελλήνων και των απωλειών που υπέστησαν. Αλλά κυρίως, γιατί θα σηματοδοτήσει την αναζωπύρωση του Φιλελληνισμού και θα δώσει στους Έλληνες το αίσθημα της ηθικής δικαίωσης.