Ξεκινά μια περίοδος ανάπτυξης της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας

Μετά τις συνθήκες του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή (1774) και Αϊναλί Καβάκ (1784) η ελληνική εμπορική ναυτιλία αναπτύσσεται θεαματικά, με ελληνικά πλοία να εμπορεύονται στο Αιγαίο, την ανατολική Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα υπό ρωσική σημαία. Το ελληνικό εμπορικό ναυτικό δρα σταδιακά σε ολόκληρη τη Μεσόγειο – με κύριους ελληνικούς ναυτότοπους το Γαλαξίδι, το Μεσολόγγι, τα Ψαρά, τις Σπέτσες, την Ύδρα κ.ά. Μετά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1787-1792, δίνονται στα ελληνικά νησιά προνόμια (κατασκευή καραβιών, ελευθερία κινήσεων στην Κωνσταντινούπολη κ.α.) προκειμένου να αποτραπεί η ρωσική επιρροή, με αποτέλεσμα την ενδυνάμωση του ελληνικού εμπορίου. Παράλληλα, το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης (1789) και η επακόλουθη εξασθένιση του γαλλικού εμπορίου δίνει μια σημαντική εμπορική ευκαιρία στους Έλληνες, οι οποίοι εκμεταλλεύονται την απουσία των Γάλλων στη Μεσόγειο. Οι Έλληνες θα επωφεληθούν αργότερα και από τους ανταγωνισμούς Γαλλίας και Μεγάλης Βρετανίας που πλήττουν το εμπόριο των δύο χωρών, καθώς και από τους Ναπολεόντειους Πολέμους (1803-1815), κάνοντας εμπόριο με τα αποκλεισμένα λιμάνια.