Το 1808 ο σουλτάνος Μουσταφά Δ´ ανατρέπεται, και στο σουλτανικό θρόνο ανεβαίνει ο Μαχμούτ Β´. Ο νέος σουλτάνος συνέδεσε το όνομά του με τον εξευρωπαϊσμό της Αυτοκρατορίας, και χρησιμοποίησε την Ελληνική Επανάσταση για να προωθήσει μεταρρυθμίσεις όπως η κατάργηση του σώματος των γενιτσάρων. Ωστόσο έκανε μεγάλα λάθη που αφορούσαν κυρίως τις βίαιες πρακτικές του, ιδιαίτερα στη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης (βλ. απαγχονισμός Πατριάρχη, σφαγή της Χίου). Με αυτές διαφωνούσαν ο Μέγας Βεζίρης και ο επικεφαλής των Ουλεμά, ο Σουλτάνος όμως τους απομάκρυνε. Τελικά οι σφαγές στις οποίες προχώρησε, ενίσχυσαν την αποφασιστικότητα των Ελλήνων, τα εθνικά χαρακτηριστικά της Επανάστασής τους και το αίτημα για Ανεξαρτησία.