Ανακαλύπτονται οι δύο δελφικοί ύμνοι στον Απόλλωνα (παιάνες του 2ου π.Χ. αιώνα), από τα εκτενέστερα λείψανα της αρχαίας ελληνικής μουσικής. Μεταγραφή έκανε πρώτος ο Theodore Reinach το 1893 και το 1894. Εκδηλώνεται ζωηρός ενθουσιασμός τόσο από τους Έλληνες, όσο και από τους Ευρωπαίους. Σοβαρή και πυκνή αρθρογραφία για την ανακάλυψη αναπτύσσεται στον τύπο της Κωνσταντινούπολης, παρά της Αθήνας, τουλάχιστον αμέσως μετά την ανακάλυψη. Στην Αθήνα η ανακάλυψη ωθεί σε πολλές ερμηνείες των λειψάνων της αρχαίας ελληνικής μουσικής, που παρουσιάζονται σε ποικίλες ενοργνανώσεις μαζί με μεταγενέστερη ελληνική μουσική. Στις 26 Μαρτίου 1894, δόθηκε στην αίθουσα Φιλομούσων, συναυλία της Γαλλικής Εταιρείας Αλληλοβοηθείας, όπου παίχτηκε ο ύμνος του Απόλλωνα σε μετάφραση Παλαμά και εναρμόνιση του Γάλλου Νικόλ.