Τον Ιούλιο του 1825, ο Κωνσταντίνος Κανάρης αποφάσισε να κάψει τον αιγυπτιακό στόλο, ως απάντηση στις πολλαπλές επιτυχίες του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Έτσι, ένας υδραίικος στολίσκος με τρία πυρπολικά και δύο μεγάλα πλοία, έφθασε στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας, στις 29 Ιουλίου. Οι τρεις πυρπολητές δε συνεννοήθηκαν σωστά, και ο Κανάρης επιχείρησε με εντυπωσιακή τόλμη να δράσει μόνος του. Ωστόσο η νηνεμία δυσκόλεψε τις ενέργειές του, και ο πολύτιμος χρόνος που είχε χαθεί οδήγησε στο να τον αντιληφθούν οι Αιγύπτιοι. Το πυρπολικό του δε βρήκε στόχο, και, πάνω στην ιδιαίτερα επικίνδυνη επιχείρηση διαφυγής, σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν μέλη του πληρώματός του. Το συμβάν προκάλεσε το θαυμασμό των ευρωπαίων για τον Κωνσταντίνο Κανάρη.